Δε θα μπορούσε να’ναι αλλιώς
δε θα μπορούσε να’ναι
οι άνθρωποι γεννάνε
πάντα το φόβο στο κορμί
μα δεν τον κυβερνάνε

Δε θα μπορούσε να’ναι αλλιώς
ο πόθος φόβος γίνεται
μήπως μακριά μου φύγεις
την πόρτα όταν ανοίγεις
και η ψυχή ξεχύνεται

Δε θα μπορούσε να’ναι αλλιώς
ανθρώπινα τα μέτρα
γύρω ψηλά τα δέντρα
η μύτη τους στα σύννεφα
μα η σκιά στην πέτρα