Θ’ ανάψω τα βαριά, τα τσιγάρα μου
και μες στο σύννεφο του καπνού θα μπω,
θα βγω να βρω τη συντροφιά σε σκληρό πιοτό
αχ! το σκληρό σου αντίο πικρά να καταπιώ,
αχ! το στερνό σου αντίο πικρά να καταπιώ.

Δε με νοιάζει, καρδιά μου δε με νοιάζει,
πάτα γκάζι απόψε κι όπου βγει,
δεν με νοιάζει, σου λέω, δε με νοιάζει
αν με βγάλει ο δρόμος απ’ τη γη.

Θ’ ανάψω τα βαριά φώτα του μυαλού,
μες στο ποτήρι μου πάλι θα σε δω,
να ξεγλιστράς και μες στο χθες να σ’ ακολουθώ,
αχ! θα σε πιω και πάλι μήπως και γιατρευτώ,
αχ! θα σε πιω και πάλι μήπως και γιατρευτώ.

Δε με νοιάζει, καρδιά μου δε με νοιάζει,
πάτα γκάζι απόψε κι όπου βγει,
δεν με νοιάζει, σου λέω, δε με νοιάζει
αν με βγάλει ο δρόμος απ’ τη γη.