Βγάλαμε και μια φωτογραφία
έτσι όπως σ’ είχα αγκαλιά
έπεφτε ο ήλιος σαν ποτάμι
Πάνω στα σγουρά σου τα μαλλιά
Ασπρόμαυρη μικρή φωτογραφία
Στης πλατείας τ’ άσπρα τα σκαλιά

Ήταν Κυριακή και μεσημέρι
έλαμπε γαλάζιος ουρανός
Κι όπως με κρατούσες απ’ το χέρι
Πίστεψα πως είσαι δυνατός
έσφιξα το όμορφο σου χέρι
Τέλειωσε τ’ ωραίο καλοκαίρι

Ύστερα σε πήρε ο χειμώνας
Σ’ έκλεψε του κόσμου ο καημός
Μονάχα η παλιά φωτογραφία
Θυμάται της αγάπης μας το φως
Μονάχα η παλιά φωτογραφία
Που μοιάζει γελαστή και λίγο αστεία

Είχαμε νοικιάσει κι ένα σπίτι
έβλεπε σε μια μικρή αυλή
Παίζαν τα παιδιά με την ψυχή τους
Μου `λεγες πως μ’ αγαπάς πολύ
άργησες να έρθεις κάποιο βράδυ
Κι έλειπε απ’ την πόρτα το κλειδί.