Θα ξυπνήσει, θα μαζέψει, θα ντυθεί
Ίσως βρει και χρόνο να ονειρευτεί
Η ζωή την περιμένει στην στροφή
να βγει, να τρέξει...

Θα τα πάρει αγκαλιά με δυο φιλιά
και ας μοιράζεται η ψυχή της σε κελιά
που τον ρόλο της και πάλι στη δουλειά
πρέπει να παίξει....

Μοιάζει να `ναι άτρωτη και δυνατή
Είναι έρωτας και μιίσος και αγάπη
Είν’ η φύση που γεννάει τη ζωή
Κι η ζωή μία γυναίκα πάντα θα `χει...

Θα γυρίσει και θα κάνει αυτό που λες
Μα άκουσέ την, ίσως μάθεις πώς να κλαις
γιατί αν μάνα πάντα έλεγες πως θες
θα την περάσει...

Θα γυρίσεις δεξιά να κοιμηθείς
Μα απ’ ’την άλλη είν’ η καρδιά αν θυμηθείς
Τότε όλα τ’ άσχημα και τη φθορά
ίσως ξεχάσει...

Μοιάζει να `ναι άτρωτη και δυνατή
Είναι έρωτας και μίσος και αγάπη
Είν’ η φύση που γεννάει τη ζωή
Κι η ζωή μία γυναίκα πάντα θα `χει...