Έξω απ το καφεκοπτείο
Αγίου Μελετίου και Αχαρνών
μου είπες στο αφτί μου σ’ αγαπώ
Και μύρισε κανέλα με βανίλια

Δεκέμβρης κ έβρεχε ασταμάτητα
Οκτώβρης 28ης εμείς
ο κόσμος μέσ’ στα εμπορικά
Και εμείς με μπλε ομπρέλα για ουρανό

Πόσο λαχτάρισα να νιώσω πάλι
ξανά Δεκέμβρης και η πόλη ξεψυχά
Σαν πέπλο μπλε να με τυλίξει
το σ’ αγαπώ, το γέλιο, τ’ άρωμά σου

Πέρασαν χρόνια στάλες χειμώνα
Έγινε η μνήμη προσευχή
Να, είμαστε ακόμα εκεί
έξω απ’ του χρόνου την βροχή

Δες πως χορεύουν οι καρδιές μας
σε έναν παλιό γνωστό σκοπό
Δες πως ενώνονται οι ζωές μας
με μπλε ομπρέλα για ουρανό

Πόσο λαχτάρισα να νιώσω πάλι
ξανά Δεκέμβρης και η πόλη ξεψυχά
Σαν πέπλο μπλε να με τυλίξει
το σ’ αγαπώ, το γέλιο, τ’ άρωμά σου