Της μοίρας τα παιχνίδια αντικρίζω
το βλέμμα της που είναι σκοτεινό
ψυχή δεν έχω πλέον και δακρύζω
με κλάματα φωνάζω σ’ αγαπώ

Δίχως την καρδιά σου είμαι μόνος
μόνη συντροφιά μου τώρα ο πόνος
μ’ έχει πιάσει απελπισία
δώσε μου λιγάκι σημασία

Δίχως την καρδιά σου είμαι μόνος
μ’ έχει κάνει φίλο του ο πόνος
με αρνήθηκες χαρά μου
κι έχασα για πάντα τα όνειρά μου

Απάντηση που μ’ άφησες ζητούσα
απάντηση στο απέραντο κενό
τον πόνο και την λύπη αναζητούσα
να σβήσουν τη μορφή σου απ’ το μυαλό

Δίχως την καρδιά σου είμαι μόνος
μόνη συντροφιά μου τώρα ο πόνος
μ’ έχει πιάσει απελπισία
δώσε μου λιγάκι σημασία

Δίχως την καρδιά σου είμαι μόνος
μ’ έχει κάνει φίλο του ο πόνος
με αρνήθηκες χαρά μου
κι έχασα για πάντα τα όνειρά μου