Το χιόνι άσπρο στο βουνό μα η ψυχή μου μαύρη
το περιστέρι τ’ ορφανό παρηγοριά που νά `βρει
οι μέρες φεύγουν κι ο καιρός μα το μαράζι μένει
χοντρό σκοινί παίρνει ο καημός τα σωθικά μου δένει

Άμα δε σε δω το βράδυ ζωντανός θα πάω στον Άδη
ζωντανός θα πάω στον Άδη άμα δε σε δω το βράδυ

Σου στέλνω γράμμα σε χαρτί κι απάντηση δε δίνεις
τη δόλια μου καρδιά γιατί σαν το κερί τη σβήνεις

Κι αν σβήσω όλες τις συμφορές θα `ναι διπλός ο πόνος
γιατί πεθαίνει δυο φορές όποιος πεθαίνει μόνος

Άμα δε σε δω το βράδυ ζωντανός θα πάω στον Άδη
ζωντανός θα πάω στον Άδη άμα δε σε δω το βράδυ