Χιλιάδες δικαιολογίες μπορούν να βρεθούν,
χρειάζομαι ένα άλλοθι για να αποχωρήσω
Σπάστηκα, κουράστηκα, δοκίμασα σκληρά,
όρμηξα και έσπασα τα μούτρα μου στον τοίχο
Προσπάθησα να μείνουμε ενωμένοι δυνατοί
μα ο κόσμος γύρω μου δεν ήθελε να ακούσει
Κι όσοι κήρυξαν την επανάσταση,
δείχτηκαν σάπιοι, ψεύτικοι και ανούσιοι.

Μα ίσως να μην προσπάθησα αρκετά
μπορούσα να `χα κάνει πράγματα καλύτερα,
Να είχα ξεχωρίσει τους φίλους από τους μπάσταρδους,
ξέροντας πως ο ένας μας χρειάζεται τον άλλον
Να μην τα παρατάω στις δύσκολες στιγμές
έτσι θα νικήσουμε αυτούς που μας σκοτώνουν.

Ο χρόνος μας τελειώνει, μας πιέζει ασφυκτικά,
η μίζερη κατάσταση μας οδηγεί στην τρέλα
Οι επιλογές τελειώσανε, το βλέπεις καθαρά,
μείνε, σκέψου, πολέμα τους συνέχεια.
Ξέρεις πόσο υπέφερες, μάθε απ’ το παρελθόν σου
αν σταματήσουμε εδώ, χανόμαστε για πάντα

Παλεύω ξανά με τον εαυτό μου,
πρώτα να νικήσω τον εγωισμό μου,
το χρόνο που γυρνάει να με κατασπαράξει,
που στάλα στάλα στάζανε τα χρόνια στο μυαλό μου
χωρίς να επιτρέπω να φτύνουν τη ζωή μου,
θα βλέπω γύρω με τα μάτια της ψυχής μου,
ακούω σ’ έναν νόμο, το νόμο της αγάπης,
μου τον υπαγορεύει η συνείδηση μου

Ο χρόνος μας τελειώνει, μας πιέζει ασφυκτικά,
η μίζερη κατάσταση μας οδηγεί στην τρέλα
Οι επιλογές τελειώσανε, το βλέπεις καθαρά,
μείνε, σκέψου, πολέμα τους συνέχεια.
Ξέρεις πόσο υπέφερες, μάθε απ’ το παρελθόν σου
αν σταματήσουμε εδώ, χανόμαστε για πάντα