Ξεμείναμε πάλι μόνοι στα γνώριμα και τα ξένα
παρέα με δέντρα στοιχειωμένα και λιθάρια ριζωμένα
σ’ ένα στούντιο στη μέση μιας μεγάλης κοιλάδας
μακριά από το κλουβί της αλλοπαρμένης Ελλάδας·
χωρίς sampler και κουτιά να στρώνουν μουσικό χαλί
χωρίς μπάσο και beat και των οργάνων τη βολή
Πολυφωνία κακοφωνία σε μια παράξενη αρμονία
που βγάζει μόνο του ένα στόμα ανθρώπινη συμφωνία
χάρη στον Adam, τον ξωτικόφιλο ηχολήπτη
βρίσκουνε χώρο εδώ τα scratch χωρίς πικάπ και μίκτη
Δύο λογάκια μόνο φτάνουν να δέσουν κομμάτι
μια μούσα κλείνει το μάτι σ’ ένα συνθέτη ακαμάτη
Low bap γινάτι πάνω στ’ ακρόνειρου το πέρασμα
Στο ίδιο ταξίδι, Twinpeaks και Πέραμα
Freestyle κέρασμα σ’ όσους πήραν τους δρόμους
για να φιλιώσουν τους πιο παράξενους κόσμους