Βαράν τα τύμπανα παντού γιορτή και σκόλη
και τριγύρω απ’ το παλάτι μαζευτήκανε όλοι
τζάμπα κρασί, πιες και εσύ και μη μιλάς
σήμερα γιορτάζει ο κέρινος βασιλιάς.
Κι αν ντρέπεσαι και εσύ με τα κατεβασμένα μάτια
μη φοβάσαι θα μοιράσουν οι αυλικοί συγχωροχάρτια
σε όλους τους ξένους, έτσι για την ησυχία
θα φορέσουν γαλανά κολλάρα με ευτυχία.
Πιείτε λοιπόν να γεμίσετε το στόμα
μήπως γλιτώσει και δε γίνει πιο βρόμικο ακόμα
πιείτε πολύ τώρα που βρήκατε τη λύση
δε θα υπάρχει η ίδια ελπίδα τώρα πια μετά τη δύση.
Στο παλάτι τώρα η νύχτα παίρνει αγκαλιά τις τύψεις
να δω τον ήλιο το πρωί που θα τον κρύψεις
πως θα κοιτάξεις το φως εσύ ο σοφός
προσευχήσου λοιπόν να ξυπνήσεις τυφλός.
Για να μη δεις την επόμενη μέρα που θα `σαι
να αγγίζεις μόνο ή καλύτερα απλά να θυμάσαι
ότι ακόμα υπάρχει στο σκοτάδι μια φωλιά
για κάθε κέρινο βασιλιά.

Μπορεί ν’ άργησα να βγάλω μιλιά
όμως πριν φύγει η νυχτιά
στον κέρινο τον παλιό βασιλιά
θα απλώσω τριγύρω παντού τη φωτιά.

Για φαντάσου η γιορτή να τελειώσει νωρίς
χωρίς να το προλάβεις λίγο να το χαρείς
χωρίς να ρίξεις το φταίξιμο όπου βρεις και εσύ
χωρίς να πιεις με τη σειρά σου όσο πρέπει απ’ το κρασί.
Θα σου μείνει απ’ τη γιορτή ένα φόβος μικρός
και θα σου γίνει εφιάλτης με το διάβα του ο καιρός
θα `ναι πιο ξένα όσα χωρούσε μέσα η αγκαλιά σου
και χαλάλι σου ο κέρινος ο βασιλιάς σου.
Που όταν φουντώσει η φωτιά γύρω του εκεί
δε θα τον σώσουν ούτε οι σκλάβοι ούτε οι αυλικοί
θα `ναι όλοι ξένοι κι αν το σκοτάδι επιμένει
κάποιος στο τέλος κι ο γνωστός σου εκεί θα περιμένει.
Να σας μετρήσει όλους το ίδιο στη σειρά
έναν ξένο κι έναν ντόπιο τη φορά
να σας ξαπλώνει για να νιώθετε τη γη
την πιο μεγάλη κι ανοιχτή σας πληγή.
Να σας δίνει για πατρίδα ίδια ελπίδα
και τον ίδιο ουρανό να έχετε ασπίδα
να χορεύετε τριγύρω απ’ τη φωτιά αγκαλιά
και να λιώσετε παρέα τον κέρινο βασιλιά.