Ένα καράβι θα σκαλίσω
σε φλούδα πεύκου με σουγιά
και κάποιου Μάρτη θα κινήσω βραδιά
για περλάντια καρσί στη Μπαρμπαριά.

Αχ η αγάπη ποτέ δεν τελειώνει
λιώνει το χιόνι στα βουνά
αχ η αγάπη τρελαίνει τ’αηδόνι
και τη ζωή μας την αρχίζει ξανά.

Κι αν το μπορέσω και γυρίσω
με χίλια πλούτια στο σκαρί
θε’ να σε κλέψω μ’ ασημένιο φαρί
και η μάνα σου ας τρέχει να σε βρει.

Αχ η αγάπη ποτέ δεν τελειώνει
λιώνει το χιόνι στα βουνά
αχ η αγάπη τρελαίνει τ’αηδόνι
και τη ζωή μας την αρχίζει ξανά.

Αν τύχει όμως και πεθάνω
από σπαθί σαρακηνό
φύτεψε, βάλε μυγδαλιές στο στενό
να σε νιώθω νυφούλα κι ας πονώ

Αχ η αγάπη ποτέ δεν τελειώνει
λιώνει το χιόνι στα βουνά
αχ η αγάπη τρελαίνει τ’αηδόνι
και τη ζωή μας την αρχίζει ξανά,
και τη ζωή μας την αρχίζει ξανά,
και τη ζωή μας την αρχίζει ξανά.