Συχνά μου προφασίζεσαι, πως έχεις εργασίες
και στα ραντεβουδάκια μας, ω, ω, ω, μου κάνεις απουσίες.

Δεν πειράζει σαν κι εμέ, δε θα’ βρεις όμοιο,
στο καλό, κυρά μου κι απ’ το πεζοδρόμιο.

Μου λεν πως ξεμυαλίστηκες με το λεφτά το γέρο
και θέλεις στην αγάπη μας, ω, ω, ω, να βάλεις συνεταίρο!

Δεν πειράζει σαν κι εμέ, δε θα’ βρεις όμοιο,
στο καλό, κυρά μου κι απ’ το πεζοδρόμιο.

Τη φτώχεια μας βαρέθηκες, ζητάς τα μεγαλεία
και κλείνεις το ρομάντζο μας, ω, ω, ω, με παύλα και τελεία.

Δεν πειράζει σαν κι εμέ, δε θα’ βρεις όμοιο,
στο καλό, κυρά μου κι απ’ το πεζοδρόμιο.