Ακροβάτης σ’ ένα κόσμο που γκρεμίζεται
μες στα μάτια σου κι αμέσως ξαναχτίζεται.
Ακροβάτης σ’ ένα ρόλο σταθερό
σα βαρόμετρο σ’ αλλόκοτο καιρό.

Ακροβάτης απ’ τη νύχτα ως το ημέρωμα
της αγάπης και συντρίμμια το ξημέρωμα.
Πόσα χρόνια τούτη η δίνη σε ζαλίζει;
Κλείσε, αγάπη μου, τα μάτια ξαναρχίζει.

Ακροβάτης, ακροβάτης, ακροβάτης σ’ ένα ρόλο σταθερό
Ακροβάτης, ακροβάτης, σαν βαρόμετρο σ’ αλλόκοτο καιρό.

Ακροβάτης μες στο νου σου όταν μπερδεύεσαι,
μες στη ζάλη σου όταν άλλον ερωτεύεσαι.
Μα όταν έρχεσαι με δάκρυα στα μάτια
στο καθρέφτισμά τους γίνομαι κομμάτια.

Ακροβάτης απ’ τη νύχτα ως το ημέρωμα
της αγάπης και συντρίμμια το ξημέρωμα.
Πόσα χρόνια τούτη η δίνη σε ζαλίζει;
Κλείσε, αγάπη μου, τα μάτια ξαναρχίζει