Νιώθω μονάχος την νύχτα αυτή κι έτσι σου γράφω
συντροφιά ένα χαρτί πάλι αναμνήσεις ξεθάβω,
και....
σε πήραν από κάτω λάθη μας
δεν γράφω για σένα ή για μένα
μα για την αγάπη μας,
ασπρόμαυρο τα πάντα γιατί λείπεις πάω να τρελαθώ
κοιτάζω γύρω μου δεν είσαι εδώ, ένα λεπτό,
που ζω, μέσα σε μια μέρα είχες φύγει
άκου τ’ αγόρι σου ψυχή μου την καρδιά του ανοίγει,
γράφει για σένα που κοιτάζεις μ’ ένα βλέμμα φωτιά
που τραγουδάει για σένα κάπου στα στενά,
κάπου σε πλατείες όπου...με βγάλει ο δρόμος
απόψε, τριγύρω κόσμος μα εγώ είμαι μόνος,
Η ζωή δεν έχει τέλος και είναι δώρο θεού
συνεχίζεται επ’ άπειρον το ξέρεις κάπου αλλού,
έχεις κλάψει για στιγμές που δεν ήμουν εδώ
κι έτσι όπου και αν φύγεις θα σ’ ακολουθώ......!!!!

Refrain............................Refrain....................

Τώρα, ίσως να γράφω το τελευταίο μας κουπλέ
πόσο σ’ αγάπησα ίσως να μην μάθεις ποτέ,
ανθρώπινα όρια που δε μ’ αφήσαν να σου δείξω
τον άγγελο που κρύβεις μέσα σου να αντικρίσω,
είχες την δύναμη την σκέψη μου να επηρεάζεις
είχες αυτό το κάτι πάντα να μ’ αλλάζεις,
ήμουν αδύναμος μπροστά σου πολλές φορές
ξέρεις, αποδράσεις της στιγμής εφηβικές,
κατρακυλώ να `χω σε μια μελωδία
ενώνω δύο καρδιές και τις κάνω μία,
ένα πάθος, ίδιο λάθος φωνές από το πουθενά
η ζήλεια μας αγάπη μου μας σκότωσε ξανά,
θα `μαι δίπλα σου..... για όλη μου την ζωή......
ότι κι αν συμβεί.......
γιατί ότι αναζητούσα τελικά ήσουν εσύ.........!!!!!