Γιατί δε μ’ αγαπάς όπως παλιά;
Τότε που φορούσα την ψεύτικη κοιλιά
Αφού είμαι ο ίδιος ο μπελάς, ο παλιός
Νευρικός, φαγανός και τρελά ρομαντικός
Μ’ αρέσει ο Βουτσάς όπως παλιά
Και με τον Αυλωνίτη κρατώ την κοιλιά
Τον Βέγγο είχα πάντα αρχηγό, βασιλιά
Και θα `θελα τη Βασιλειάδου να `χω γιαγιά
Μ’ αρέσει το χιπχόπ που βγαίνει απ’ την καρδιά
Και μ’ αρέσει και το μέταλ του `87
Ακόμα γουστάρω (;;;;;;;;;;;)
Και με τον Barry White ξεχειλώνει ο σουμιές
Μ’ αρέσει ο Stephen King και ο Christopher Lee
Ο Jason Lee και φυσικά ο Bruce Lee
Python, Sellers, Louis de Funès
Silent Bob κι ο Eddie Murphy του χθες
Μ’ αρέσει η σοκολάτα όταν είναι παρφέ
Μ’ αρέσουν οι ταινίες με special εφέ
Μ’ αρέσει η Αθήνα να μην έχει ψυχή
Μ’ αρέσουν τα φλωράκια που γυρνάν’ στου Ψυρρή

Γιατί δε μ’ αγαπάς όπως παλιά;
Σα να `μαι ένα εσπεράντο που περνάς θηλιά
Έχω πιάνο κουρδισμένο και μακριά μαλλιά
Γιατί δε μ’ αγαπάς όπως παλιά;

Γιατί δε μ’ αγαπάς όπως παλιά;
Σα να `μαι ένα εσπεράντο που περνάς θηλιά
Έχω πιάνο κουρδισμένο και μακριά μαλλιά
Γιατί δε μ’ αγαπάς όπως παλιά;

Γιατί δε μ’ αγαπάς όπως παλιά;
Ακόμα δεν τρώω πράσινη πιπεριά
Αφού ποτέ σαν σταρ δεν έχω μιλήσει
Και στα μπαμπού αράζω, δε τα `χω καβαλήσει
Εγώ είμαι γλυκιά μου που χαϊδεύω τα σκυλάκια
Και ταΐζω τα γατάκια και ψωμάκι τα πουλάκια
Εγώ είμαι που βλέπω ατελείωτα ταινίες
Ο δικός σου ο Μητσάρας με τις μονομανίες
Ακόμα ψωνίζω Σόλωνος, Μασσαλία
Solaris relax, Metropolis πρωτοπορία
Γουστάρω γεμινιάτικα (;) και μπάνιο συκιά (;)
Και χρόνια τρώω πατσά από τον Τσαρουχά
Ποτέ μου δεν κράτησα στα χέρια το cash
Και κλαίω για τον Μάκη όταν ακούω Johnny Cash
Είμαι παιδί του Jack, του Bourbon των Τρελών
Τ’ όνομά μου είναι γραμμένο σε τάπες βαρελιών
Ακούω ακόμα Μάρκο και κλαίω σαν παιδί
Και Βασίλη Τσιτσάνη, με αυτί και ψυχή
Τα Σάββατα ακόμα μένω σπίτι κλειστός
Και μ’ άρεσε κι ο Jackson πριν να γίνει λευκός

Γιατί δε μ’ αγαπάς όπως παλιά;
Σα να `μαι ένα εσπεράντο που περνάς θηλιά
Έχω πιάνο κουρδισμένο και μακριά μαλλιά
Γιατί δε μ’ αγαπάς όπως παλιά;

Γιατί δε μ’ αγαπάς όπως παλιά;
Σα να `μαι ένα εσπεράντο που περνάς θηλιά
Έχω πιάνο κουρδισμένο και μακριά μαλλιά
Γιατί δε μ’ αγαπάς όπως παλιά;

(Χορεύετε όλοι)

Γιατί δε μ’ αγαπάς όπως παλιά;
Σα να `μαι ένα εσπεράντο που περνάς θηλιά
Έχω πιάνο κουρδισμένο και μακριά μαλλιά
Γιατί δε μ’ αγαπάς όπως παλιά;

Γιατί δε μ’ αγαπάς όπως παλιά;
Σα να `μαι ένα εσπεράντο που περνάς θηλιά
Έχω πιάνο κουρδισμένο και μακριά μαλλιά
Γιατί δε μ’ αγαπάς όπως παλιά;