Μέσα στις σκιές της νύχτας δραπετεύω
Σε θάλασσες της νοητής γραμμής
Στις παρυφές του φόβου φυγαδεύω
Τους ραγισμένους πίνακες σιωπής
Η μέρα ξεδιπλώνει τη σκιά της
Και ψάχνει το ταξίδι επιστροφής
Χαμόγελα στο φως να ψιθυρίσουν
Οι παραισθήσεις και οι πόθοι της ψυχής

Για όλα αυτά που είσαι σε λατρεύω
Για όλα αυτά που είσαι σ’ αγαπώ
Για όλα αυτά που είσαι εγώ σε θέλω
Για όλα αυτά που είσαι είμαι εδώ

Το ψέμα χάνει πάντα απ’ την αλήθεια
Και την αλήθεια θέλω χορηγό
Είναι η αγάπη πιο όμορφη συνήθεια
Κι η ετερότητα δε χάνει απ’ το εγώ
Το απέραντο της θλίψης και της πλήξης
Είναι γι’ αυτούς και δε μου καίγεται καρφί
Δε θέλω ημερομηνία λήξης
Θέλω χαρά, αγάπη και επαφή

Για όλα αυτά που είσαι σε λατρεύω
Για όλα αυτά που είσαι σ’ αγαπώ
Για όλα αυτά που είσαι εγώ σε θέλω
Για όλα αυτά που είσαι είμαι εδώ

Για όλα αυτά που είσαι σε λατρεύω
Για όλα αυτά που είσαι σ’ αγαπώ
Για όλα αυτά που είσαι εγώ σε θέλω
Για όλα αυτά που είσαι είμαι εδώ