Σώμα τ’ ουρανού
Καθρεφτισμένες πόλεις, στο βυθό σου
Ώρα του φυκιού
Μέσα στο όστρακο γυμνός, στο φως σου

Έτσι, να σε βρω
Ηλεκτροφόρος ήλιος, της γιορτής σου
Ν’ αποκοιμηθώ
Στ’ απομεινάρια της υγρής αφής σου

Φως θαλασσινό
Ματωμένο φως, στο πέλαγό σου
Μια πληγή, σε λευκό φτερό
Να πετώ
Πάνω απ’τις ακτές, στην Αμοργό σου
Να σε δω, βότσαλο μικρό

Κι έλα να με βρεις
Πάνω στη φλούδα, φοινικιάς και πεύκου
Χρώμα ζωντανό
Στις ασημένιες νύχτες του Αιγαίου

Κι αν σ’ ονειρευτώ
Φωνή μεγάλου ανέμου απ’ το Τσιρίγο
Σα μικρή φωτιά, μες τα φτερά του Δαίδαλου θα φύγω

Φως θαλασσινό
Ματωμένο φως, στο πέλαγό σου
Μια πληγή, σε λευκό φτερό
Να πετώ
Πάνω απ’τις ακτές στην Αμοργό σου
Να σε δω, βότσαλο μικρό

Δάκρυ του αφρού
Ανεμισμένη χάρη, τόπου άγιου
Θα ξενιτευτώ
Πάνω στον ώμο, δελφινιού γαλάζιου

Κι αν μου αρνηθείς
Του χρόνου τη βουτιά, στο φως, στο αίμα
Θα ’μαι ένα γιατί
Κρυμμένο στης καταγωγής το δέρμα

Φως θαλασσινό
Ματωμένο φως, στο πέλαγό σου
Μια πληγή, σε λευκό φτερό
Να πετώ
Πάνω απ’τις ακτές στην Αμοργό σου
Να σε δω, βότσαλο μικρό