Ένα γέρο γκριζομάλλη, μάλλον χημικό
ο Δαυίδ είδε μια νύχτα σ’ ένα όνειρο.
Εκυρίευσε τον κόσμο με μια συνταγή
και επέβαλε σε όλους αυστηρή σιγή.

Εξυπνήσανε γαλάζιοι
τ’ άλλο το πρωί,
μελαμψοί, λευκοί και μαύροι,
ροζ και κίτρινοι.

Ένας γέρος γκριζομάλλης, μάλλον χημικός
που ο Δαυίδ όνειρο βλέπει, δεν είναι κακός.
Μόνο που ο φτωχός δεν ξέρει πώς οι άνθρωποι
δεν ζητάνε ευτυχία, είν’ απάνθρωποι.

Οι ψηλοί με τους κοντούς
κι οι άσχημοι με τους ωραίους.
Οι γενναίοι με τους δειλούς
κι οι κακοί με τους καλούς.

Διαφωνούσαν δυνατά,
το Δαυίδ ξυπνήσαν.
Τ’ ωραιότερο όνειρό του,
για πάντα το διαλύσαν.