Κι η ιστορία που αρχίζει να ζει
Τη στιγμή που μια ψυχή
περιπέτειες ζητούσε
σε άγνωστο τόπο να βρει.

Και κοιτάζω στο γκρεμό
τη ψυχή αυτή να βρω.
Νιώθω χιλιάδες χέρια
τα δικά μου να πιάσουν, ζητούν.

Κι από πάνω, χιλιάδες αυτοί
που περνάνε βιαστικοί.
Κατακρίνουν, γελάνε,
μα ποτέ δε ρωτάνε γιατί.

Έτσι σκέφτομαι και ’γω,
λες, έτσι νά ‘ναι γραφτό;
Μα να, όμως δεν είμαι
ο μόνος που προσπαθώ.

Βλέπω εκεί, μια κοπελιά,
Τρία αγόρια, μια καρδιά.
Και ενωμένοι, μαζί,
Σας βοηθάνε σε μια νέα ζωή.