Κι εγώ κι εσύ
κι αυτή κι αυτός
και ο κόσμος στη γη μας απόψε
με κομμένη μιλιά μπρος στο δέκτη
αστροναύτες κι αστέρια θα βλέπει
και περήφανοι θα είναι όλοι.

Και εδώ και εκεί
και εμείς κι αυτοί
Με τον Άρη δεν έχουμε σχέσεις,
μόνο ο Πλούτων προσφέρει ανέσεις.
Η Αφροδίτη τουρίστες γεμάτη,
στη Μεγάλη την Άρκτο γλεντάνε.

Και μας εδώ
Και σας εκεί
τις μικρές και μεγάλες ομάδες
σώζει ο Σούπερμαν μες στις φυλλάδες
κι έτσι νήπια μένουμε πάντα
και ας είμαστε ζάρες γεμάτοι.

Κι εγώ κι εσύ
μες στη βροχή.
Κοσμικές μπόρες έχουμ’ αντέξει,
χάσαμε και το γιό μας Αλέξη
στον πλανήτη με τα κοσμοδρόμια
και βροχές με πλατίνα θυμάμαι.

Κι εγώ κι εσύ
μακριά απ’ τη Γη.
Απ’ το 1990
ησυχάσαμε δίχως πενήντα
απ’ τα χρόνια μας νά ‘ναι χαμένα.
Πόσο ωραία η ζωή στους πλανήτες!

Κι εγώ κι εσύ
στην ερημιά
Στ’ άδειο μπαρ, στον πλανήτη εννέα
μελετάμε παγκόσμια νέα
avant-garde, intellectual γέροι ,
πάμ’ αγάπη μου πίσω στη Γη μας

Τώρα πού ‘μαστε μόνο εβδομήντα,
πάμ ‘αγάπη μου πίσω στη Γη μας...