Είσαι ελεύθερη, χαρούμενη, παιδί
σαν τον στρατιώτη είσαι ντυμένη στα λαδί,
είσ’ ότι πάντοτε περίμενα πως θά `χω
και το Θεό ευχαριστώ γιατί υπάρχω.

Είσαι το πρώτο μου χαρούμενο πρωί,
είσ’ η ζωή, εισ’ η καινούργια μου η ζωή,
είσαι το τέλος το χαμένο το γερό μου,
και ο σκοπός στο θολωμένο το μυαλό μου.

Με τρελαίνει, με τρελαίνει, με τρελαίνει,
η αγάπη που σου έχω τη ζωή μου μαθαίνει,
με τρελαίνει.

Είσαι αισιόδοξη, απρόβλεπτη, παιδί
εισ’ ότι πιο όμορφο ποτέ μου έχω δει,
είσαι η τύχη μου που δε θα με αφήσει,
γιατί για λίγο έστω δίπλα σου έχω ζήσει.

Είσ’ η αγάπη που γνωρίσαμε μαζί,
η αφορμή που με πηγαίνει, που με ζει,
και στο βαθύ μου, η πνοή είσαι τ’ όνειρό μου,
η μουσική στο ζωηρότερο χορό μου.

Με τρελαίνει, με τρελαίνει, με τρελαίνει,
η αγάπη που σου έχω τη ζωή μου μαθαίνει,
με τρελαίνει. (τετράκις)