Να μια ακτίνα με φως,
να μια αιτία να ζεις,
θα `μαι εγώ ουρανός
κι εσύ κόσμος μου γίνε.

Μην κοιτάς μακριά,
δε θα μάθεις ποτέ,
τι μας φέρνει κοντά
ούτε τι μας χωρίζει.

(Έλα στην αγκαλιά μου, έλα
έλα και παραδώσου, έλα
έλα στην αγκαλιά μου, έλα
έλα και λευθερώσου, έλα)

Μην μετράς, μην ακούς,
μια παγίδα ο νους
κι έλα πες μου ξανά
πως ακόμα με θέλεις.

Σιγουριά δε θα βρεις,
ένα ρίσκο ότι πεις,
να μια ακτίνα με φως,
αν τις πόρτες ανοίξεις.

(Έλα στην αγκαλιά μου, έλα,
έλα και παραδώσου, έλα
έλα στην αγκαλιά μου, έλα
έλα και λευθερώσου, έλα.)(πεντάκις)