Θυμάμαι ένα άσπρο μεσημέρι κάποιο ωραίο καλοκαίρι
Είχες τα μάτια που τα δέρνουν άνεμοι άγριου πελάγου
Δεν ήξερες από χαρά είχες δεχτεί την ερημιά
γλάροι κι άγρια περιστέρια αφροί σε κάποια ξέρα

Θυμάμαι ένα άσπρο μεσημέρι κάποιο ωραίο καλοκαίρι
είχες το σώμα κάποιας μοίρας τη γεύση της αρμύρας
ήξερες μόνο να ζητάς χωρίς να ξέρεις να πονάς
τζίτζικας που δεν τραγουδά χορός χωρίς χαρά

Θυμάμαι ένα άσπρο μεσημέρι κάποιο ωραίο καλοκαίρι
είχες σ’ του έρωτα τα χείλη σκληρό απαλό κοχύλι
η αγάπη σου της μιας στιγμής ταξίδι άγονης γραμμής
ένας νερένιος θησαυρός κομμένος χαρταετός

Θυμάμαι ένα άσπρο μεσημέρι κάποιο ωραίο καλοκαίρι
ζεστή η μέρα ξαπλωμένη στα κύματα αφημένη
Του εφήμερου η ομορφιά κουράστηκε απ την αντηλιά
κύλησες όνειρο της άμμου μέσα απ’ τα δάκτυλά μου