Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23

Warning: Cannot modify header information - headers already sent by (output started at /home/stixoi/public_html/sec.php:2) in /home/stixoi/public_html/gr/Lyrics/index.php on line 364
stixoi.info: Αρτεσιανό μου φρέαρ
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
129956 Τραγούδια, 269270 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Αρτεσιανό μου φρέαρ - 1984      
 
Στίχοι:  
Μαριανίνα Κριεζή
Μουσική:  
Λάκης Παπαδόπουλος


Μες το κανάλι του Σουέζ
εκεί να ρίξεις της καρδιάς σου τους σεφντάδες
Δευτέρες Τρίτες και Παρασκευές
κάθε που πιάνει ντόκο
κάθε που πιάνει ντόκο στους αραμπάδες

φιδίσια σώματα φελλάχες στρουμπουλές
φρούτα εξωτικά και α να να να νάδες
πάρε σήμα εμένανε και δες
πως ξέχασα για πάντα
πως ξέχασα για πάντα τις κυκλαδες

Αρτεσιανό μου φρέαρ
της καρδιάς μου το έαρ

Στης Αλεξάνδρειας τις τροπικές ακτές
στα σπίτια τα μικρά με τις περικοκλάδες
κάτι ήξερε και ο Φαρούκ που λες
που πέθανε διακόσιες δυο
που πέθανε διακόσιες δυο οκάδες

Αρτεσιανό μου φρέαρ
της καρδιάς μου το έαρ




 Στατιστικά στοιχεία 
       Δημοφιλία: -
      Αναγνώσεις: 5256
      Σχόλια: 1
      Αφιερώσεις: 0
 
   

 Δισκογραφία 
 
[1] Περίπου
1984
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Αφιέρωσέ το κάπου
Νέα μετάφραση
Εκτυπώσιμη μορφή
Αποστολή με email
Διόρθωση-Συμπλήρωση
 
   
 
   tsiou @ 13-11-2011
   μουσόφιλος
12-08-2017 01:26
Αρλέτα.
Είπε:
Μία στιγμή που θα ξεχώριζα, είναι όταν με πλησίασε ένα 16χρονο κορίτσι και μου είπε: «Είστε το μόνο πράγμα για το οποίο δε διαφωνώ με τη μαμά μου».

Μόλις μπήκα στη Σχολή Καλών Τεχνών, ξεκίνησα το τραγούδι. Είναι σαν να πηγαίνεις κατευθείαν από το Μοναστήρι στο μπορντέλο, χωρίς ενδιάμεσες στάσεις! Όσοι ξέρουν καλά το χώρο, ξέρουν τι λέω.

Δε μου αρέσει να επιβάλλω, αλλά να υποβάλλω τα πράγματα, να τα ανακαλύπτουν οι άνθρωποι από μόνοι τους. Δε μου αρέσει να τους τα «χώνω» ντε και καλά, να τους λέω «φάτε τα και δείτε τι ωραία που είναι».

Δεν έδινα ποτέ αυτόγραφα με τη φωτογραφία μου. Δε μπορώ να καταλάβω πώς μπορώ να υπογράφω τη φάτσα μου και να τη δίνω. Ποια είμαι, η Παναγία Σουμελά; Αν είναι έτσι πάντως, προτιμώ το Δία, την Αθηνά, τον Πάνα και το Διόνυσο…

Τώρα δεν υπάρχουν πια σκύλοι, μόνο πεκινουά. Ούτε σκυλάδικα, μόνο πεκινουάδικα ή χώροι όπου κινδυνεύει η σωματική σου ακεραιότητα. Και εμένα αρκετά έχει κινδυνεύσει η σωματική μου ακεραιότητα, δε θέλω άλλο!

Έχω ζήσει μια αρκετά περιπετειώδη ζωή, καθόλου συμβατική, με αρκετή ταλαιπωρία πολλών ειδών. Αλλά θεωρώ ότι ήμουν ευλογημένη.

Πρέπει κάποια στιγμή να ανακτήσουμε αυτά τα δύο πράγματα που έφτιαξαν αυτόν τον τόπο: το «γνώθι σαυτόν» και το «παν μέτρον άριστον». Τώρα έχουμε φτάσει στο να μη ξέρουμε καθόλου τον εαυτό μας, και στο «παν μέτρον άχρηστον».

Όποιος βάζει υποψηφιότητα για οποιαδήποτε δημόσια θέση στην Ελλάδα, πρέπει να τηρεί τρεις κανόνες: να στέλνει τα παιδιά του σε δημόσια σχολεία, να πηγαίνει σε δημόσια νοσοκομεία, και να κυκλοφορεί με τα μέσα μαζικής μεταφοράς που προορίζει για τον κόσμο. [πηγή:http://www.tralala.gr/sunenteuksh-arleta]


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο