Μου λες πως είναι οι τελευταίες μας στιγμές
Και το κρασί γουλιά – γουλιά το σιγοπίνεις
Όσοι αγαπήσανε πληρώνουνε ποινές
Με το πιοτό τις απορίες σου δε λύνεις

Να τελειώσει αυτή η νύχτα δεν μπορεί
Ούτε να πάει στα χαμένα τόσο δάκρυ
Θα εμποδίσω το ξημέρωμα να ρθεί
Θα κρεμαστώ από του σκοταδιού την άκρη

Θα ανεβώ στη κορφή του λεπτοδείχτη
Να σταματήσω το χρόνο που κυλά
Θα φυλακίσω το φεγγάρι σ’ ένα δίχτυ
Να μεγαλώσει η νύχτα που σ’ έχω αγκαλιά