Αν τυχόν τούτη η γη, τούτη η γη
δεν έχει διαλυθεί κι ο άνθρωπος χαθεί αλλά ζει.

Πως θα είναι η ζωή, η ζωή
για όσους θε να ζουνε την εποχή
που θα γίνει πια η γη 2500 ετών.

Θα πατούν τα κουμπιά, τα κουμπιά
τι να κάνουνε τα πόδια πια
ούτε καν θα περπατούν
τότε όλοι θα πετούν.
Κι όταν παν εξοχή, εξοχή
την ωραία αυτή την εποχή
θα ‘ναι ο Αδης πια κοινός
και ο χρόνος κοντινός

Και παντού τεμπελιά, τεμπελιά
δε θα υπάρχει πια καμιά δουλειά
κι ούτε καν θα σκέφτεται κανείς
στον αιώνα αυτό της μηχανής.

Και σαν θες να ‘χεις και γιο
ίσως και μια κόρη μπορεί και δυο
πάντα στο σελφ σέρβις στο κοντινό
θα βρεις σε κονσέρβα και τα δυο.

Και παντού θα υπάρχει σιωπή
και κανείς δε θα ‘χει κάτι να πει
τα τρανζίστορς μόνο θα μιλούν
και θα κλαιν ή θα γελούν.

Έτσι θα ‘ναι η ζωή, η ζωή
για όσους θε να ζουνε την εποχή
που θα γίνει ετούτη η γη 2500 ετών.

Θα χάνουν πάρει ευκαιρία
μια καρδιά με μπαταρία
δε θα καρδιοχτυπούν
ούτε θα αγαπούν
και θα περνούν ωραία
μ’ ένα ρομπότ παρέα
τι κρίμα σαν σκεφτείς
πως δεν ζούμε εμείς.

Αν τυχόν τούτη η γη, τούτη η γη
δεν έχει διαλυθεί κι ο άνθρωπος χαθεί αλλά ζει.