Οι πιο τυχεροί είναι προσωρινοί
Κάποτε κι πέρδικες θα έχουνε το θάρρος
Μπροστά στην πόρτα σου το πλήθος θα βρεθεί
Γιατί εκεί που ζούνε τους θερίζει ο χάρος

Σήκωσε το βλέμμα σου και κοιτά κατά `κει
Μάρτυρας θα γίνεις σ’ αυτά που θα συμβούνε
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι μια αμόλυντη πληγή
Με κράνος και μίσος θα σ’ εκδικηθούνε

Ανελέητα
ανελέητα
ανελέητα
ανελέητα