Αγάπη μου το ξέρω πως για σένα
ποτέ δε θα ‘μαι νούμερο ένα
και πάντα στη σκιά σου περπατώ
γιατί είμαι μόνο ο αριθμός οκτώ

Το πείσμα το τρελό που σ’ έχει πιάσει
σε μοναξιά μ’ έχει καταδικάσει
και μόνος δεν αντέχω, δυστυχώς
ο αριθμός οκτώ είναι ζυγός

Μα αν ανοίξεις λίγο το παράθυρο
στην αγκαλιά σου να χαθώ να κοιμηθώ
μα αν ανοίξεις το παράθυρο
θα γίνω το άπειρο

Αμέτρητες φορές θα σου το λέω
τ’ οκτώ δεν είναι νούμερο τυχαίο
και αν απ’ την καρδιά σου αποκλειστώ
σε δυο μηδενικά θα σκορπιστώ

Μα αν ανοίξεις λίγο το παράθυρο
στην αγκαλιά σου να χαθώ να κοιμηθώ
μα αν ανοίξεις το παράθυρο
θα γίνω το άπειρο

Μα αν ανοίξεις λίγο το παράθυρο
σ’ όλο τον κόσμο θ’ ανοιχτώ θα σκορπιστώ
έλα ν’ ανοίξεις το παράθυρο
να γίνω το άπειρο