Μη μου χτυπάς τη πόρτα ξημερώνει άλλη μέρα
και μη ζητάς στα μάτια να με δεις, δεν μπορείς
πρέπει αυτά που νιώθεις να ξεχάσεις από δω και πέρα
μη μου ζητάς συγγνώμη να χαρείς
Δε προλαβαίνεις τώρα έχω αλλάξει
κι άλλα λόγια δε θέλω να πεις

Με πειράζει που άργησες, άργησες, άργησες πολύ
κι όσα έδωσα ξέχασες και έσβησες δίχως πως και γιατί
Δε με σκέφτηκες κι άνοιξες μέσα μου μια μεγάλη πληγή
αχ αγάπη μου άργησες, άργησες, άργησες πολύ

Μη μου μιλάς τα λόγια σου δεν έχουνε μια αξία
είσαι για μένα τώρα εντελώς παρελθόν
κι αν κάποτε σ’ αγάπησα δεν έχει τώρα σημασία
εγώ κοιτάζω μόνο το παρόν
μην επιμένεις τώρα έχω αλλάξει
κι άλλα λόγια δε θέλω να πω

Με πειράζει που άργησες, άργησες, άργησες πολύ
κι όσα έδωσα ξέχασες και έσβησες δίχως πως και γιατί
Δε με σκέφτηκες κι άνοιξες μέσα μου μια μεγάλη πληγή
αχ αγάπη μου άργησες, άργησες, άργησες πολύ...