Παγώνουν κάθε βράδυ οι καρδιές κάτω από αυτό το φως.
Πιστεύουμε σε ψεύτικες φωνές που ακούγονται αλλιώς.
Παγώνουν κάθε βράδυ οι καρδιές στης πόλης τον αχνό
κι άμα θέλεις να σ’ ακούσω βγες να φύγουμε από `δω

Μα πού να πάμε που `χει αρχίσει να νυχτώνει και φοβάμαι, πού να πάμε;
Μα πού να πάμε που εδώ και χρόνια έχω παγώσει και λυπάμαι, πού να πάμε;
Μα πού να πάμε που τον ορίζοντα έχουν κλείσει και χτυπάνε, πού να πάμε;
Μα πού να πάμε οι ανθρώποι δίπλα δεν αντέχουν και λυγάνε, πού να πάμε;

Κι όλες τις μεγάλες διαδρομές, τα δανεικά φτερά
χιλιάδες πληρωμένες αγκαλιές δε βγάζουν πουθενά.
Καίγονται τα βράδια οι καρδιές στους δρόμους του χαμού
κι άμα θέλεις να σ’ ακούσω βγες να φύγουμε για αλλού.

Μα πού να πάμε που `χει αρχίσει να νυχτώνει και φοβάμαι, πού να πάμε;
Μα πού να πάμε που εδώ και χρόνια έχω παγώσει και λυπάμαι, πού να πάμε;
Μα πού να πάμε από παντού μας έχουν ζωσει και χτυπάνε, πού να πάμε;
Μα πού να πάμε, να βρούμε αλλιώτικα φτερά για να πετάμε, πού να πάμε;

Μα πού να πάμε που τον ορίζοντα έχουν κλείσει και χτυπάνε, πού να πάμε;
Μα πού να πάμε αφού ακόμα είμαστε εδώ και πολεμάμε, πού να πάμε;
Μα πού να πάμε οι ανθρώποι γύρω δεν αντέχουν και λυγάνε, πού να πάμε;
Μα πού να πάμε, να βρούμε αλλιώτικα φτερά για να πετάμε πού να πάμε;