Και κάθε μέρα προσπαθείς
από τον κόσμο σου να βγεις,
σε πνίγει το σκοτάδι...
σε πνίγει το σκοτάδι...

Σα μωρό φοβισμένο, στην βροχή
σαν μικρό τρομαγμένο καράβι,
σε θυμάμαι να ψάχνεις για να βρεις
της ψυχής σου το άσπρο λιμάνι.

Κανείς δεν ρώτησε για σένα...
Κανείς δεν νοιάστηκε αν ζεις...

Μόνο σκιές, χλωμές αλήθειες
που ψάχνουν άδικα γιατί.
Μόνο σκιές, χλωμές αλήθειες,
της μοναξιάς είσαι παιδί.

Μα εγώ δεν αντέχω να σε βλέπω
να χάνεσαι μεσ’ τα σκοτάδια.
Η καρδιά μου δακρύζει
και το δάκρυ αφήνει στην νύχτα σημάδια.

Κανείς δεν ρώτησε για σένα...
Κανείς δεν νοιάστηκε αν ζεις...

Μόνο σκιές, χλωμές αλήθειες
που ψάχνουν άδικα γιατί.
Μόνο σκιές, χλωμές αλήθειες,
της μοναξιάς είσαι παιδί.

Και κάθε μέρα προσπαθείς
από τον κόσμο σου να βγεις,
σε πνίγει το σκοτάδι...
σε πνίγει το σκοτάδι...

Κανείς δεν νοιάστηκε αν ζεις...
Μόνο σκιές...

Και κάθε μέρα προσπαθείς
από τον κόσμο σου να βγεις,
σε πνίγει το σκοτάδι...
σε πνίγει το σκοτάδι...