Φεύγει σ’ άγνωστα μέρη, με τα μάτια κλειστά
σαν πουλί φτερουγίζει, πάει ψηλά

Φεύγει πάνω από πόλεις, πέρα από άσπρα βουνά
φεύγει πάνω στου ονείρου τα φτερά

Το κορίτσι μου κοιμάται, με τον άνεμο αγκαλιά
Ταξιδεύει με τ’ αστέρια μακριά

Τρέχει πάνω στην άμμο, σε γαλάζιο ουρανό
τρέχει κάτω απ’ τον ήλιο το ζεστό

Τρέχει μέσα σε δάση, σε λιβάδια ανοιχτά
Μες στη θάλασσα μπαίνει την πλατιά

Το κορίτσι μου κοιμάται, με τον άνεμο αγκαλιά
Ταξιδεύει με τ’ αστέρια μακριά

Έξι μέρες κοιμάται, έξι μέρες σιωπή
έξι δε μου μιλάει, έξι δίχως αναπνοή

Έξι μέρες κοιμάται, έξι μέρες βροχή
έξι μόνο μ’ αφήνει, έξι δίχως αναπνοή

Το κορίτσι μου κοιμάται, με τον άνεμο αγκαλιά
Ταξιδεύει με τ’ αστέρια μακριά

Σβήστε όλα τα φώτα, να μη βλεπω πρωί
Ό,τι έχω αγαπήσει πια δε ζει

Έξι μέρες κοιμάται, έξι μέρες σιωπή
έξι δε μου μιλάει, έξι δίχως αναπνοή

Έξι μέρες κοιμάται, έξι μέρες βροχή
έξι μόνο μ’ αφήνει, έξι δίχως αναπνοή