Την έψαχνα περίπου τρία χρόνια
με άφησε μια νύχτα ξαφνικά
χωρίς ποτέ της να μου πει δυο λόγια
μου ράγισε για πάντα την καρδιά

Την έψαξα παντού μα δε τη βρήκα
δεν είχε ούτε σπίτι, ούτε δουλειά
πως ήταν μάγισσα, πολλοί μου είπαν
κι αυτή, όπως και η μάνα της παλιά

Και έπαιζε τους άντρες
στα χέρια της σαν χάντρες

Ψηλά, ψηλά, ψηλά σε πετάει
ξανά, ξανά, ξανά σε γυρνάει
Ψηλά, ψηλά, ψηλά σε πετάει ψηλά

Ψηλά, ψηλά, ψηλά μα θα πέσεις
ξανά, ξανά, ξανά θα πονέσεις
Ψηλά, ψηλά, ψηλά σε πετάει ψηλά

Ψηλά κι ακόμα πιο ψηλά
μετά στον πάτο, χαμηλά
Ξανά στο λέω είναι μάγισσα

Γυρίζει σαν τσιγγάνα μες στην πόλη
στα δίχτυα της σε ρίχνει και μεθάς
απάνω της κρεμιέσαι, όπως όλοι
σ’ αγγίζει και ποτέ δεν την ξεχνάς

Και σε κλειστά κελάρια
κάνει σε όλους μάγια