Είμαι κοπέλα εργαζομένη
με τη μπροστέλα μου ξεσκισμένη
αδικημένη μα κι ερωμένη

Το ηθικόν μου κατεβασμένο
κι ενώ το Μήτσο εδώ προσμένω
λιμοκοντόρος με διπλαρώνει
Κι εσύ αχ! Μήτσο μ’ αφήνεις μόνη

Εγώ σου χάρισα τον εαυτό μου
τα ιδεώδη μου και το μισθό μου
μα είσαι Μήτσο αμαθής
μονάχα τον κορμό μου εσύ ποθείς

Έχει η καρδιά μου το μεγαλείον
είναι του έρωτα το εργαλείον
αχ! Μήτσο γίνε αισθαντικός
Μητσάκη γίνε ρομαντικός

Για προικοσύμφωνο όλο ρωτάς
Εδώ ας καθήσω δάκρυ να χύσω
το ηθικόν μου ν’ ανακουφίσω
μα κει πιο πίσω κάτι κοιτάνε
κάτι ζητάνε δεν ξέρω τι

Εγώ σου χάρισα τον εαυτό μου
τα ιδεώδη μου και το μισθό μου
μα είσαι Μήτσο αμαθής
μονάχα τον κορμό μου εσύ ποθείς

Έχει η καρδιά μου το μεγαλείον
είναι του έρωτα το εργαλείον
αχ! Μήτσο γίνε αισθαντικός
Μητσάκη γίνε ρομαντικός

Για προικοσύμφωνο όλο ρωτάς
και τους γλουτούς μου όλο κοιτάς

Αχ! Μήτσο, Μήτσο, Μήτσοοοοο....