Τον κόσμο σας γκρεμίζω και τον ξαναχτίζω,
τον ξαναχτίζω
και πάλι απ’ την αρχή
Τα λάθη σας διορθώνω και γι’ αυτά πληρώνω
πληρώνω με
την δική μου τη ζωή
Δίνω νόημα στον τοίχο, με έναν μου στίχο
σας θυμίζω,
είμαι ακόμα ένα παιδί
Σας μαθαίνω την αγάπη με ένα κομμάτι
φτιάχνω
την πιο γλυκιά μου μουσική
Τραγουδώ για την αλήθεια, για μια καρδιά στα στήθια
φτιάχνω
την πιο γλυκιά μου μουσική
Ψάχνω κάθε λουλούδι μ’ ένα όμορφο τραγούδι,
μ’ ένα όμορφο τραγούδι
ξεκινάω τη γιορτή,
Έχω μια γροθιά τυλιγμένη με φωτιά,
με φωτιά
για κάθε σκοτεινό κελί,
μέχρι να γίνω άστρο λαμπερό, να φωτίζω ουρανό,
να σας ρεμβάζω από `κει...

Και πάλι απ’ την αρχή...

Τον κόσμο πήρα σβάρνα μ’ ένα μαγικό ραβδί,
χάρισμα του μάγου, εκείνου που αγαπούσε τη βροχή
και μια μέρα βροχερή, στίχους έκανα πανί
να γκρεμίσω τον κόσμο, να τον φτιάξω πάλι απ’ την αρχή
με μουσική. Βήμα πρώτο, στον ορίζοντα μπροστά,
θάλασσες φτιάχνω στο μπαλκόνι σου να βλέπεις στ’ ανοιχτά
γαλάζο τ’ ουρανού κι ανατολή μ’ άλικο χρώμα
κι ένα ουράνιο τόξο να γεμίζει την εικόνα
που ανθρώπους, στεριές, καρδιές θα γεφυρώνει,
μετά τη μπόρα θα δείχνει πως δεν είμαστε μόνοι.
Πράσινο χαρτί και μολύβι σαν αλήθεια
να γράφω οι δράκοι δε νικιούνται μόνο στα παραμύθια.
Τον ήλιο κυνηγώντας να περνάει κάθε μέρα
και παιδιά να γεννιούνται με κάθε όπλου σφαίρα.
Με νεροπίστολα ο πόλεμος και θύμα κανένα
κι οι σκέψεις του αυτόχειρα περιστέρια στον αέρα.
Να ταξιδεύω τραγουδώντας την πιο γλυκιά μου μουσική,
πλοίο να `ναι η καρδιά μου να σας ρεμβάζει από `κει
κι εγώ στην πλώρη κάθομαι να με φυσά ο ζέφυρος,
για πρώτη μου φορά θαρρώ πως είμαι ελεύθερος...

Τον κόσμο σας γκρεμίζω και τον ξαναχτίζω,
τον ξαναχτίζω
και πάλι απ’ την αρχή
Τα λάθη σας διορθώνω και γι’ αυτά πληρώνω
πληρώνω με
την δική μου τη ζωή
Δίνω νόημα στον τοίχο, με έναν μου στίχο
σας θυμίζω,
είμαι ακόμα ένα παιδί
Σας μαθαίνω την αγάπη με ένα κομμάτι
φτιάχνω
την πιο γλυκιά μου μουσική
Τραγουδώ για την αλήθεια, για μια καρδιά στα στήθια
φτιάχνω
την πιο γλυκιά μου μουσική
Ψάχνω κάθε λουλούδι μ’ ένα όμορφο τραγούδι,
μ’ ένα όμορφο τραγούδι
ξεκινάω τη γιορτή,
Έχω μια γροθιά τυλιγμένη με φωτιά,
με φωτιά
για κάθε σκοτεινό κελί,
μέχρι να γίνω άστρο λαμπερό, να φωτίζω ουρανό,
να σας ρεμβάζω από `κει...

Θαρρώ πως είμαι ελεύθερος για πρώτη μου φορά.
Η καρδιά μου πλοίο και οι στίχοι μου πανιά.
Απ’ τη πλώρη τραγουδώ την πιο γλυκιά μου μουσική
κι ο κόσμος μοιάζει πιο όμορφος σαν τον ρεμβάζω από `κει.
Εκεί που τα παιδιά κακοποιούν τους γονείς
που φτιάξαν χαρακιές, τα σύνορα στο σώμα της γης
για να ορίσουν πατρίδες, χωρίσαν τους ανθρώπους
να γητέψουν καρδιές, ορίσανε τους νόμους.
Κι εγώ χρόνια ψάχνω το παιδί που έχασα,
για λίγο να του πω ένα όνειρο που ξέχασα
μ’ ένα δικό μου παραμύθι γλυκά να κοιμηθεί,
να σηκώσω το ραβδί και μια νέα να `ρθει αυγή,
που η ομορφιά να `ναι στο δρόμο, η ζωή να `ναι στο δρόμο,
να γκρεμίζεται ο κόσμος σας μ’ ένα τραγούδι μόνο,
κι αν μας κλείνουν οι τοίχοι, δεν κοιτάμε το ταβάνι,
κι όσο πέφτουμε, πιο κοντά θα `μαστε στο φεγγάρι.
Να `ναι τ’ άσχημα, γυάλινα ποτήρια να τα σπάμε
και με χέρια καθαρά τα όνειρα μας να μεθάμε.
Να μεθάει η λογική να `χω μόνο τη καρδιά μου
με φωτιά, γι’ αυτό νερό δε χωρά στα σωθικά μου.
Γράφω στίχους να στολίσουν τα τείχη που υψώσατε.
Λουλούδια για την γη ψάχνω που πληγώσατε.
Φτιάχνω όνειρα να γίνουνε πατρίδα,
παραμύθια γράφω να ξυπνήσουν την ελπίδα
μ’ ένα τραγούδι για έναν ουρανό μ’ αστέρια,
μ’ ένα μικρόφωνο σαν μαγικό ραβδί στα χέρια,
κι όσο όνειρα έχω και έχω και φωνή
θα γκρεμίζω τον κόσμο για μια ζωή πιο μαγική.
Και τέλος, δεν έμαθες την καλύτερή μου εικόνα
πως θα `μαι κι αύριο εδώ να τραγουδάω ακόμα...

Τον κόσμο σας γκρεμίζω και τον ξαναχτίζω,
τον ξαναχτίζω
και πάλι απ’ την αρχή
Τα λάθη σας διορθώνω και γι’ αυτά πληρώνω
πληρώνω με
την δική μου τη ζωή
Δίνω νόημα στον τοίχο, με έναν μου στίχο
σας θυμίζω,
είμαι ακόμα ένα παιδί
Σας μαθαίνω την αγάπη με ένα κομμάτι
φτιάχνω
την πιο γλυκιά μου μουσική
Τραγουδώ για την αλήθεια, για μια καρδιά στα στήθια
φτιάχνω
την πιο γλυκιά μου μουσική
Ψάχνω κάθε λουλούδι μ’ ένα όμορφο τραγούδι,
μ’ ένα όμορφο τραγούδι
ξεκινάω τη γιορτή,
Έχω μια γροθιά τυλιγμένη με φωτιά,
με φωτιά
για κάθε σκοτεινό κελί,
μέχρι να γίνω άστρο λαμπερό, να φωτίζω ουρανό,
να σας ρεμβάζω από `κει...