Πες μου μπαμπά μου: Τι είναι αυτό;
Αυτό κόρη μου είναι μια πεταλούδα.
Είχατε τότε εσείς πεταλούδες;
Όταν ήμουνα κι εγώ παιδάκι, σαν κι εσένα.
Κι αυτά εδώ τα κόκκινα; Τι είναι;
Αυτές είναι παπαρούνες.
Είχατε και παπαρούνες τότε;
Τότε υπήρχαν μεγάλα χωράφια γεμάτα από αυτά τα όμορφα λουλούδια.
Κι εμείς τρέχαμε και παίζαμε εκεί. Κι όταν ερχόταν η Άνοιξη...
τις μαζεύαμε και τις βάζαμε σε μεγάλα ανθοδοχεία για να στολίσουν το σπιτικό μας.
Άνοιξη; Μπαμπά... τι είναι Άνοιξη;
Η Άνοιξη, ήταν μία από τις τέσσερις εποχές που είχαμε τότε.
Αλλά θύμωσε πολύ με τους ανθρώπους και έφυγε.
Κι αυτά τα άσπρα εδώ; Τι είναι;
Αυτά είναι άσπρα σύννεφα.
Κι αυτά που έχουμε εμείς γιατί είναι μαύρα;
Από τη στεναχώρια τους κορίτσι μου.
Στενοχωριούνται με όλα αυτά που τα άσχημα που βλέπουν να κάνουν οι άνθρωποι.
Μα πιο πολύ στενοχωριούνται... με αυτούς που τα βλέπουν όλα αυτά και δεν κάνουν τίποτα.
Κι αυτό εδώ;
Αυτός είναι ο ήλιος.
Μπαμπά... αυτός είναι κίτρινος! Γιατί ο δικός μας είναι κόκκινος;
Γιατί ο δικός μας μάτωσε αγάπη μου. Μάτωσε.
Τον χτύπησαν οι άνθρωποι και μάτωσε.
Τον πλήγωσαν. Τον χτύπησαν και μάτωσε.
Μπαμπά μου φοβάμαι. Φοβάμαι.
Όχι μωρό μου, δεν πρέπει να φοβάσαι.
Πρέπει...