Καλό ταξίδι αλαργινό
καράβι μου
στου απείρου και στης νύχτας την αγκαλιά
να ’μουν στην πλώρη σου ήθελα
καράβι μου
για να κοιτάζω γύρω
σε λιτανεία να περνούν
τα ονείρατα τα πρώτα

Η τρικυμία
στο πέλαγος και στη ζωή
να παύει
μακριά μαζί σου φεύγοντας
πέτρα να ρίχνω πίσω
να μου λικνίζεις την αιώνια
θλίψη μου
καράβι
δίχως να ξέρω που με πας
και δίχως να γυρίσω