Περνούν οι μέρες και τα χρόνια
σαν πεταλούδες που τις κράτησες στα χέρια σου
που σ’ένα πέταγμά τους
καρφώθηκε το βλέμμα σου
Και όλα αυτά που σε κρατάνε
δίχως φτερά στα βάθη σου
μήπως μπορέσεις να καταλάβεις
τ’αμέτρητα τα λάθη σου

Πες μου σε ποιον Θεό μιλάς
τα λάθη σου να συγχωρήσει
σε γρίφους άλυτους ζητάς
τη σκέψη σου να φυλακίσει
Οι λύπες κλέβουν τις χαρές
όταν τα χείλη σου γελάνε
και είσαι εδώ για να μου λες
για πάντα εγώ θα σε θυμάμαι

Μην προσπαθείς να λύσεις
του κόσμου τα προβλήματα
ελεύθερη να κυνηγήσεις
των ποταμών τα αινίγματα
κι ούτε κακία μην κρατήσεις
σ’αυτούς που σε πληγώσαν
κανείς δε ζήτησε εξηγήσεις
σ’αγάπες που τελειώσαν