Κάποιος θα πρέπει να σου έκανε μάγια.
Μέσα στο αμάξι όλα γίνανε ερήμην.
Εκείνη ήταν το αγρίμι
κι εσύ είχες τεσσάρια σκάγια.

Μαλλιοτραβήγματα, χριστοπαναγίες.
Στο πίσω κάθισμα είχες την καραμπίνα.
Επέτειο σε κάνα μήνα.
Προτίμησε τις κηδείες.

Σου `πε, κουράστηκα τα ίδια να λέμε.
Πήγε να φύγει και δεν είσαι απ’ ατσάλι.
Σημάδεψες στο κεφάλι.
Σου φώναζε άφησέ με.

Χρυσή μπογιά για να χρυσώσω το χάπι.
Τι άλλο να πεις σε τούτες τις περιπτώσεις;
Δεν πήγες να τη σκοτώσεις.
Σ’ είχε ντοπάρει η αγάπη.

Συγκεντρώσου, συγκεντρώσου.
Τίποτα δεν πρόκειται να γίνει δικό σου.
Συγκεντρώσου, συγκεντρώσου.
Τίποτα δε γίνεται να το’ χεις δικό σου.

Ήρθε η στιγμή να δείξεις τι κότσια έχεις
να δούμε αν είσαι τελικά παλληκάρι.
Έλα λοιπόν σαλιγκάρι,
δείξ’ τους πως ξέρεις να τρέχεις.

Άλλη μία, άλλη μία
δώστε του από μένα άλλη μια ευκαιρία.
Άλλη μία, άλλη μία
δώστε του από μένα άλλη μια ευκαιρία.