Με φοβίζει κάθε λέξη, με τρομάζει κάθε σκέψη
Που αναφέρεται σ’ εσένα και στα λάθη ένα ένα
Και τα φώτα πάλι σβήνω, πάλι ήρωας θα γίνω
Μόνος στο δωμάτιό μου να παραμιλώ

Αναρωτιέμαι αν σου λείπω, αν κλαις ποτέ και με ζητάς
Αναρωτιέμαι αν υπάρχω μες στην καρδιά σου και πονάς
Αναρωτιέμαι πώς αντέχεις να προσποιείσαι ότι ξεχνάς
Αναρωτιέμαι αν θα πάψω να ονειρεύομαι για μας

Δεν μπορώ να σε μισήσω, τις στιγμές μας θα χωρίσω
Σε καλές κι αγαπημένες, σε κακές και ξεχασμένες
Κι αν θελήσεις να ’ρθεις πίσω πάλι την καρδιά θα μισώ
Μα το όνειρο θα σβήσω λίγο πριν καώ

Αναρωτιέμαι αν σου λείπω, αν κλαις ποτέ και με ζητάς
Αναρωτιέμαι αν υπάρχω μες στην καρδιά σου και πονάς
Αναρωτιέμαι πώς αντέχεις να προσποιείσαι ότι ξεχνάς
Αναρωτιέμαι αν θα πάψω να ονειρεύομαι για μας