Aπόψε θε να τραγουδώ με τους τραγουδιστάδες,
πάπια του γιαλού
με τους τραγουδιστάδες, μην αγαπάς αλλού

με τα λιβισιανά παιδιά που ’ναι ξεφαντωτάδες,
πάπια, χήνα μου
που ’ναι ξεφαντωτάδες, νά ’χεις το κρίμα μου.

Aπόψε θε να τραγουδώ ώσπου να ξημερώσει,
άστρο της αυγής
ώσπου να ξημερώσει, γιατί άργησες να βγεις

κι ώσπου να βγει ο ήλιος τις στράτες να πυρώσει,
έβγα να σε ιδώ
τις στράτες να πυρώσει, να παρηγορηθώ.

Kοιμάται ένα λιγνό κορμί με τι να το ξυπνήσω,
χαϊδεμένο μου
με τι να το ξυπνήσω, να ’χεις το κρίμα μου

θα πάρω διαμαντόπετρες να το πετροβολήσω,
χαϊδεμένο μου
να το πετροβολήσω, κρυφό καμάρι μου.