Τώρα οι σκέψεις αγριεύουν στο μυαλό
όπλο δε βρίσκω να μπορώ ν’ αντισταθώ
Μια απογοήτευση με πιάνει ξαφνικά
μα από το μίσος μου εγώ πιάνω φωτιά
Σε αδιέξοδο νομίζω πως θα βγω
σ’ ενα λαβύρινθο με τέλος το κενό
μα κάπου εκεί στο μέσο διαδρομής
με το μινώταυρο κουφάλες να παίζω μουσική

Δε μας τα πες καλά
λόγια μόνο ψιθυριστά
Μη με γυρνάς στα παλιά
Δε σε θέλω εδώ, δε χωράμε κι οι δυο
Μόνος μου την άκρη θα βρω

Μέσα στην πόλη βλέπω πρόσωπα γνωστά
όμως κανένας δε μου κλείνει μια ματιά
Σε μια ψευδαίσθηση νομίζω ότι ζω,
δήθεν αισθήματα όμως χωρίς κανα σκοπό
Έτσι κι εγώ στον κόσμο μου θα ζω,
σ’ έναν παράξενο πλανήτη κατοικώ,
μπόλικη αγάπη και τρέλα στο μυαλό
και συ κουφάλα ευτυχώς δε θα είσαι εδώ

Δε μας τα πες καλά
λόγια μόνο ψιθυριστά
Μη με γυρνάς στα παλιά
Δε σε θέλω εδω, δε χωράμε κι οι δυο
Μόνος μου την άκρη θα βρω

Δε σε βλέπω καλά
και σου ’χα πει άντε γεια
Μη με γυρνάς στα παλιά
Δε σε θέλω εδώ, δε χωράμε κι οι δυο
Μόνος μου την άκρη θα βρω