Μη μ’ ακουμπάς θα κολλήσεις καμιά αρρώστια,
κράτα το γιο σου μακριά.
Φοράω σκουλαρίκια, έχω πράσινα μαλλιά,
άρα έχω κόμπλεξ και προβλήματα πολλά.

Αυτή είν’ η λογική σας μα εγώ στ’ αρχίδια μου σας γράφω,
το ξέρω πως δεν έχω από εσάς τίποτα να χάσω.
Κι αφού δε μοιάζω με σας πρέπει να νιώθω εξωγήινος,
ήρθα από τον Άρη με σκοπό τα παλάτια σας να φτύνω.

Φύγε απ’ αυτόν τον πλανήτη
Φύγε όσο έχεις καιρό
Φύγε απ’ αυτόν τον πλανήτη
Θα `ρθω μαζί σου κι εγώ

Λες πως δεν είμαι άνθρωπος κανονικός,
φοράω τρύπια ρούχα, πίνω, ξενυχτώ.
Δεν έμαθα να εκμεταλλεύομαι τον κόσμο,
τη γλώσσα μου να βγάζω μπροστά σε κάθε κώλο.

Τη γλώσσα μου θα βγάζω μονάχα στη μάπα σας μπροστά.
Ήρθα απ’ τον πλανήτη όπου οι άνθρωποι φέρονται όπως νιώθουν.
Κι αν σας φαίνεται κακό να φύγω από `δω αμέσως τώρα.
Κι αφού δε με γουστάρεις δώσ’ μου μια κλωτσιά να πάρω φόρα.

Φύγε απ’ αυτόν τον πλανήτη
Φύγε όσο έχεις καιρό
Φύγε απ’ αυτόν τον πλανήτη
Θα `ρθω μαζί σου κι εγώ
Κι εγώ!