Ινδιάνε πέρα από το απέναντι βουνό
κάνε μου σήματα ξανά με τον καπνό
Αν είσαι ο γιος του μεγάλου Μανιτού
είμαι η κρέμα του φλογάτου παγωτού
Με των Απάτσι τους ρυθμούς χτυπάω τα τύμπανα
μ’ ακούς, μ’ ακούς;

Έχουμε μια νύχτα ανάμεσά μας,
χλωμά πρόσωπα την κυβερνούν
μα στον καρνάβαλο της Αλαμπάμας
θα συναντηθούμε στο σαλούν

Θα συναντηθούμε στο σαλούν
στο χορό των μεταμφιεσμένων
μέσα στους παλιάτσους που πυροβολούν
στο παραλήρημα των μεθυσμένων
και τις μουτσούνες από κόκκινο πανί
θα `μαστε αγάπη μου οι μόνοι αληθινοί

Εσύ ο γιος του μεγάλου Μανιτού
και `γω η κρέμα του φλογάτου παγωτού
Με των Απάτσι τους ρυθμούς χτυπάω τα τύμπανα
μ’ ακούς, μ `ακούς;

Ινδιάνε πέρα από το απέναντι βουνό
κάνε μου σήματα ξανά με τον καπνό...

Χρόνια τώρα μέσα στα όνειρά μας
οι σερίφηδες περιπολούν
μα στον καρνάβαλο της Αλαμπάμας
θα συναντηθούμε στο σαλούν

Θα συναντηθούμε στο σαλούν
να χορέψουμε, να πιούμε μπύρες
Μέσα στα σκιστά σου μάτια θα κυλούν
τα δάση που `κοψαν οι χρυσοθήρες
κι απ’ όλα τα άστρα του ουρανού μείναμε `μεις
στα δυο τέρματα της κορυφογραμμής

Αλλού ο γιος του μεγάλου Μανιτού
κι αλλού η κρέμα του φλογάτου παγωτού
με των Απάτσι τους ρυθμούς χτυπάω τα τύμπανα
μ’ ακούς, μ `ακούς,
μ’ ακούς, μ `ακούς;