Όπως το καράβι
που αργά βουλιάζει
με στο βαθύ ωκεανό
μ’ έχεις καταντήσει
απ’ την προδοσία
κι είναι ο πόνος μου βουνό

Και μ’ απορία σε ρωτώ
γιατί με πρόδωσες
γιατί με πρόδωσες
πες μου πως μπόρεσες
και με τιμώρησες

Ήμουνα λουλούδι
κι απ την προδοσία
στα χέρια σου μαράθηκα
άδεια η ζωή μου
δίχως σημασία
κι έγινε ο πόνος μου βουνό

Και μ’ απορία σε ρωτώ
γιατί με πρόδωσες
γιατί με πρόδωσες
πες μου πως μπόρεσες
και με τιμώρησες.