Κίτρινα φώτα
η κάμαρα αδειανή
ρούχα στο πάτωμα
κι εσύ μονάχη
μες τα χέρια μου ζεστή
τα παραμύθια σου βαμμένα,

Μη με κοιτάς
άσε τη νύχτα να περάσει σιωπηλή
σαν το τραγούδι που τελειώνει
μη μου μιλάς
άσε τα χέρια σου γυμνά
στα παραθύρια που ανοίξαν’ στο σεντόνι
αν χρωματισμένες του πόνου σου οι πτυχές
η μυρωδιά σου στα κρυφά
έλα και πάρε με και κάψε με άμα θες
για να βουλιάξω στο βουνό στα δυο σου μάτια

Μη με κοιτάς
άσε τη νύχτα να περάσει σιωπηλή
σαν το τραγούδι που τελειώνει
μη μου μιλάς
άσε τα χέρια σου γυμνά
στα παραθύρια που ανοίξαν’ στο σεντόνι.