Κρατώ στα χέρια μου
τα άχρηστα κλειδιά
το σπίτι ξένο
και έχω άστεγη καρδιά
γυρίζω σπάω
και όπου πάω
εσένα βρίσκω
αλλά δεν είσαι εκεί
μικρή κι η ημέρα
πικρή Δευτέρα
μπορεί και Τρίτη
μα όχι Κυριακή

Λυγίζω σπάω
μα σ’ αγαπώ
και όπου πάω
εσύ δεν είσαι εκεί
μικρή κι η ημέρα
πικρή Δευτέρα
μπορεί και Τρίτη
μα όχι Κυριακή

Ανήκεις σε άλλον
τώρα πια είσαι αλλού
σκοτάδι πέφτει και στους δρόμους του μυαλού
τα φως με διώχνει
αέρας σπρώχνει
τα βήματά μου
σε άγνωστο καιρό
η μέρα σβήνει
κι εμένα αφήνει
χωρίς εσένα
σε κόσμο βροχερό

Λυγίζω σπάω
μα σ’ αγαπώ
και όπου πάω
εσύ δεν είσαι εκεί
μικρή κι η ημέρα
πικρή Δευτέρα
μπορεί και Τρίτη
μα όχι Κυριακή .