Κι ο Διγενής, ντιλμπέριμ ιμάν, κι ο Διγενής ψυχομαχάει
τα δυο μου μάτια, κι ο Διγενής πιθαίνει
μαύρα είν’ τα μάτια, κι ο Διγενής πιθαίνει.

Όσοι άρχοντες κι αν τ’ άκουσαν όλοι τρέχουν και πάνε
με μήλα με δαμάσκηνα με δροσερό σταφύλι.
Στ’ ν κάλ’ στην καλή του λάλησι και στην καλή του λέει.
Βγάλε καλή μ’ γλυκό κρασί, κέρασε τσ’ αρχοντάδες.
Κι εγώ κρασί σας έβγαλα κεράστε μαναχοί σας.
Δεν ήρθαμε για φάει, για πιει, να φάμι και να πιούμι
μόν’ ήρθαμι για την καλή σ’ για τ’ν αρραβωνιαστ’κιά σου.
Aν ήρθατι για την καλή μ’ για τ’ν αρραβωνιαστ’κιά μου
άιντε για να πααίνιτι να πάτε στο καλό σας.