Ανθρωπάκο σε κοιτάζω να πηγαίνεις πιο μπροστά
με σιγουριά και να μιλάς για τα σωστά
λες και τα λάθη τα ’χεις μάθει ο καημένος
φταίει η ιστορία που κορδώνεσαι και νιώθεις σπουδαγμένος
με τα master στη θωριά και τη κουλτούρα φορεσιά
με νέα μοιρασιά φέρνεις δροσιά
πουλάς καινούργιο εγγυητής τάξης και πράξης
Είμαι απο πίσω μην κοιτάξεις θα τρομάξεις
Σου θυμίζω οτι δε διάβασες ποτέ σου
στα κατάστιχα που σέρβιραν γκαρσόνια στις γιορτές σου
και στα πάρτυ προς τιμήν αλλαγών με καλεσμένους
κερδισμένους χαμένους όλους απελπισμένους
σωτήρα χρησμένε καθοδηγητή
εξευγενίζεις παρακμή με τ’άρωμα του νικητή
χωρίς αγώνα σε μια χώρα λεχώνα
που είναι ακόμα ξαπλωμένη σ’ένα βρωμικο κοιτώνα
μια φαμίλια η πατρίς και η θρησκεία σουλουπωμένη
βαμένη να μην δείχνει γερασμένη
θέλει promotion τ’ όραμά σου μαζικό το προιόν
Κάνεις μαγιά και επικλήσεις να χαθεί το παρελθόν
Μη σπάσεις τον καθρέφτη μην γελαστείς
θαρρείς μπορείς χωρίς αυτό να φανταστείς
ρίξε μονάχα μια ματιά πριν ξεκινήσεις
κι ίσως προλάβεις κάτι να ζήσεις

Πήρες τιμόνι στα χέρια και κάρφωσες την πρώτη
και οδηγείς τις εξελίξεις σαν τρελός
ένας δρόμος ο κόσμος που τραβάν οι ανθρώποι
κάτω απ’την άσφαλτο υπάρχει και ο παλιός
Πατάς το γκάζι νευρικές κάνεις κινήσεις
πρόσεχε θύμα τροχαίου να μην γίνεις
Ρίξε μονάχα μια ματιά πριν ξεκινήσεις
στον καθρέφτη για να δείς πίσω τι αφήνεις

Ήρθες με φόντα και προσόντα για να χτίσεις
μα πριν αρχίσεις σ’ ανάγκασαν να γκρεμίσεις
Ήρθες να αλλάξεις με πλαφόν και χορηγήσεις
όμως θυμίζεις παλιές δήθεν καλές λύσεις
σαν και εκείνες που στοχεύαν στα σημέια των καιρών
και βγάζαν τέρατα ανθρώπων και θεών
Ξεκαθάρισμα νονών που βάφτισαν γριές ιδέες
και τους έδωσαν ψευδώνυμα ν’ ακούγονται πιο νέες
Δίχτυα ρίχνεις και ψαρεύεις οπαδούς μετριοπαθείς
που συλλαλούν και παρελαύνουν απαθείς
Βλέπεις η πρόοδο και η εξέλιξη σου γράψανε Ευαγγέλια
γερά θεμέλια για να πατήσει η νομοτέλεια
της κάστας της δικιά σου
που είναι η επανάσταση η τσίχλα της γενιά σου
Τώρα σουλούπωσες το βιός σου με το ζόρι
κι ονειρεύεσαι την Γη ενα μεγάλο σκορποχώρι
Delete μήπως και σβήσουν απ’ τη μνήμη
όσα γράφτηκαν και πέρασαν τίποτα να μην μείνει
Φοβάσαι να θυμάσαι δειλιάζεις κι όλο αλλάζεις
όμως ίδιος παραμένεις ξεθωριάζεις
Αντί να πας μπροστά τα έστειλες όλα πίσω
όσα μπήκανε στον δρόμο σου τον εύκολο και ίσιο
Κοίταξε λίγο τον καθρέφτη να σωθείς
έχεις πολλά να θυμηθείς.