Μία κολώνα έτρεχε και τράκαρε ένα αμάξι
και ο οδηγός ακόμα πάει στο άγνωστο πετάει

Ποιος μπορεί, αχ ποιος μπορεί να πει πως είν’ εντάξει;

Ήμουν δρόμος κι είδα μια ψυχή βολίδα
Δέκα Αγγέλοι απ’ το παρ Μπριζ
το Νεκρό τον παίζουν Μπίζ

Σαν είναι αιώνια το φλας σου αναμμένο
Είναι και το χωράφι σου βαριά χορταριασμένο
Ας γίνω χωμα ελαφρύ
γλυκά να σε σκεπάσω
να σου θυμίσω επίμονα
πολύ βιαζόσουν Τάσο

Μια νέα χήρα έκλαιγε στον άντρα ενός τάφου
Την βαστάζει ένας φαντάρος, φίλος και κουμπάρος
Άιντε Γεια! με μπλε μπογιά, πάνω στην πλάκα γράφουν

Ήμουν Στρώμα κι είδα το χρυσό του Μίδα
και γινότανε μπαράζ μες στου Άδη τα γκαραζ

Σαν είναι αιωνια το φλας σου αναμμένο...